ساخت لوله درزجوش به اوایل قرن 19 میلادی باز می‌گردد. بعد از کشف شدن گاز در سال 1815 میلادی و استفاده از آن به عنوان وسیله‌ای برای گرم کردن لوله که از طریق پرس ساخته شده بود، با به هم جوش دادن لبه‌ها برای اولین بار تولید لوله درزجوش امکانپذیر شد.
در سال 1825 روش تولید لوله درزجوش در کشور انگلستان به ثبت رسید. لوله درزجوش برای رسیدن به سطح امروزی راه طولانی را طی کرده است. جوش کوره‌ای، روش فریتسمون، استفاده از الکتریسیته برای گرم کردن لبه‌های لوله و به هم جوش‌دادن این لبه‌ها، استفاده از جریان القائی با فرکانس متوسط، استفاده از جریان القائی با فرکانس بالا و انتقال آن از طریق تماس به لبه‌ها ور در آخر استفاده از فرکانس بالا و انتقال غیرتماسی باکمک اندکتور به شکلی که امروزه در این صنعت مورد استفاده قرار میگیرد مسیر تکاملی این صنعت را تشکیل می‌دهد.
اگرچه تاریخ شکل‌گیری و تکامل صنعت لوله‌سازی بیش از یک قرن طول کشید، شکل‌گیری صنعت پروفیل توخالی بعد از جنگ جهانی دوم آغاز شد. این صنعت ابتدا در کشور آلمان پدیدار شد و سپس به دیگر کشورهای اروپایی منتقل‌گردید.
تاریخچه صنعت لوله و پروفیل در ایران
بعد از جنگ جهانی دوم به تدریج جمعیت ایران افزایشی شد و با بهبود وضع نسبی اقتصادی احتیاج به ساختن خانه‌های جدید بیشتر احساس می‌شد. ساختن خانه بدون مصالح لازم مثل سیمان و غیره امکانپذیر نبود، از این رو دولت و مردم به فکر تولید مصالح ساختمانی افتادند.
چون تا آن زمان در و پنجره از چوب ساخته می‌شد و با توجه به شرایط اقلیمی ایران چوب کافی در دسترس نبود، مردم مجبور شدند از آهن و بعد آلومینیوم بدین منظور استفاده کنند. از این جهت شروع به واردات انواع پروفیل برای ساختن در و پنجره نمودند و در نتیجه واردات این کالا به قدری زیاد شد که به فکر ساخت در داخل کشور شدند.
صنعت پروفیل در جهان همانطور که گفته شد بیش از یک قرن پس از صنعت لوله پدیدار شد. ولی در ایران ابتدا صنعت پروفیل شروع به فعالیت نمود. در فاصله سال‌های 1340 الی 1350 تعداد تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی در ایران به 8 واحد و تا سال 1357 تعداد واحدهای فوق به 11 کارخانه رسید.
بررسی نشتی گاز در مخازن و لوله‌های نفت و گاز
خطوط لوله و مخازن مواد شیمیایی که در بسیاری از موارد در آن‌ها مواد آلاینده محیط زیست، مواد آتش‌زا و حتی مواد سمی وجود دارد، از اهمیت به‌سزایی در صنعت برخوردار است. خصوصا خطوط لوله که امروز سراسر کره زمین را فراگرفته‌اند. بدیهی است که وجود نشتی از این خطوط، به ویژه در مناطقی که از لحاظ زیست‌محیطی حساس هستند، می‌تواند برای موجوداتی که روی زمین زندگی می‌کنند، خطرناک باشد. از سوی دیگر هدر رفتن بخشی از مواد ارزشمند که جزء محصولات و یا مواد اولیه ما هستند، از لحاظ اقتصادی نیز خوشایند نیست. به طور کلی نتایج وجود نشتی عبارتند از: آلودگی محیط زیست، ایجاد مسمومیت در انسان و دیگر موجودات زنده، انفجار، هدر رفتن مواد ارزشمند، هزینه‌های تمیز کردن محیط زیست، هزینه‌های تعمیر و تعویض خط لوله، اتلاف وقت و جرایم احتمالی قانونی. در نتیجه دو عامل اقتصاد و محیط زیست انگیزه کافی برای رفع چنین مشکلی در ما ایجاد می‌کنند.
عواملی که باعث ایجاد نشتی می‌شوند عبارتند از:
فرسودگی و خوردگی لوله‌ها و مخازن، عوامل محیطی مثل سرما، یخبندان، گرما و…، و نیز خسارت‌های عمدی و سهوی و نیز عملیات خارج از محدوده طراحی که ممکن است به لوله‌ها و مخازن آسیب برساند. فرسودگی لوله‌ها و مخازن یک عامل طبیعی است، خوردگی نیز غالباً به خاطر وجود مواد خورنده یا سیالات ساینده به وجود می‌آید. عوامل محیطی مثل سرما، یخبندان، گرما و … نیز از عوامل طبیعی هستند که در پدیده نشتی می تواند موثر باشد.
خسارت‌های عمدی معمولاً شامل عملیات خرابکارانه ای است که ممکن است به خاطر مسایل سیاسی و جنگ به وجود آید. خسارت‌های سهوی نیز ممکن است به وسیله برخورد اشیاء یا چیزهای دیگر و یا در اثر حفاری به وجود آید. عملیات خارج از محدوده طراحی نیز یکی از عوامل آسیب به لوله‌هاست. زیرا هر خط لوله برای محدوده خاصی از دما و فشار طراحی شده و اگر عملیات، در خارج از این محدوده انجام شود باعث ایجاد خرابی در خط لوله می‌شود. بنابراین با توجه به وسعت عواملی که می‌توانند نشتی را ایجاد کنند و همچنین هزینه‌ها و مخاطراتی که این پدیده در بر دارد، نشت‌یابی و جلوگیری از تداوم نشت، مسئله بسیار مهمی است. با توجه به وسعت و گستردگی این پدیده تشخیص نشتی به طور دقیق و سریع کار بسیار مشکلی است.
امروزه سیستم‌های نشت‌یابی بسیار متنوعی ارائه شده است که هر کدام با استفاده از تکنیکی خاص سعی در یافتن دقیق و سریع این پدیده دارند. بسیاری از این سیستم‌ها بسیار ساده و برخی هم سیستم‌های پیچیده‌ای هستند. اما هنوز هیچ کدام از این سیستم‌ها نتوانسته‌اند به طور کامل همه انتظارات را برآورده کنند. این سیستم‌ها عبارتند از: تشخیص نشتی توسط افراد و با استفاده از حس بویایی، شنوایی، بینایی یا مشاهده اثراتی که مواد شیمیایی در پیرامون خود دارند یا سیستم‌هایی که با اضافه کردن مواد معطر کار نشت‌یابی را انجام می‌دهند یا سیستم‌های موازنه جریان، سیستم‌های صوتی، نصب سنسورهای پیزو الکتریک، سیستم‌های نمایش بخار، سیستم‌های نمایش کابلی، سیستم‌های لوله‌کشی دوجداره و … اما هیچ کدام از روش‌های فوق نمی‌توانند به صورت کاملاً دقیق و سریع کار نشت‌یابی را انجام دهند.
